Amerikan Sapığı filmi bize nasıl bir erkek olunmaması gerektiğini anlatır. Ana karakter Patrick Bateman mükemmel olmaya çalışmaktadır. Karizmatik ve çekici biri gibi görünür ama aslında bir katildir.
Patrick Bateman’ın imrenilecek bir vücudu vardır, onun için düzenli egzersiz yapmaktadır. Bateman vücuduna, yüzüne çok iyi bakmaktadır. Bateman kendisine şunu der: ‘’Bir Patrick Bateman görüntüsü var. Soyut bir kavram, ama gerçek bir ben yok. Sadece bir varlık… Yanıltıcı bir şey.’’ Bateman’ın fiziksel görünüş takıntısı günümüz dünyasının fiziksel görüntüye indirgenmiş yapısını göstermektedir. Başka insanların beğenisi için yaşadığımızda kendimiz yok oluruz. Kişisel gelişimin motivasyonu kendimiz için yapıyor oluşumuzdur. İnstagram ve Tinder gibi uygulamalar bizi diğer insanlarla kıyaslayarak kadınların beğenisine sunar. Bir yanda yüzeysel olan imajların dünyası, bir tarafta çok güçlü olan sözün dünyası vardır. İnsanlar imajlarla değil, sözlerle iletişim kurarlar. Bir insanın fiziksel görüntüsünü geliştirmesi kendisine yapacağı bir katkıdır fakat insan kusursuz olmadığı için kendisini kötü hissetmemelidir. Kadınların beğenisi üzerinden kişinin kendisini inşa etmesi bir hatadır. Beğenen ağzından çıkan cümleleri beğenir, gerçek sokaktadır, İnstagram ve Tinder’da değil.
Patrick Bateman New York batı yakası 82. caddede oturmaktadır. Wall Street’te çalışmaktadır. Müzik dinlerken sözde nişanlısının konuşmasından rahatsızlık duymaktadır. Televizyon çağında insanlar olayları yansıtıldığı gibi görmektedir. Elindeki kumanda ile zapping yaptığı zaman kötü olayları anlatan haberlerden kurtulabilmektedir. Aslında ben bu anlayışı eleştiriyorum, bütün dünyayı kurtarmaya yönelik bir çaba da mükemmeliyetçiliğin bir göstergesi olabilir.
Bateman nişanlısıyla konuşurken lezbiyen pornosu izlemektedir. Porno izleme alışkanlığı hiç edinilmemesi taraftarıyım. Pornonun sunduğu cinsellik dünyası sahtedir.
Bateman’ın nişanlısının toksik cümleleri şunlardır: ‘’2 çocuk istiyorum.’’
Bateman ve iş arkadaşları moda ve dış görünüş üzerinden birbirleri ile kendilerini yarıştırmaktadır. Bateman bir kartvizitin kendisininkinden iyi olması düşüncesi karşısında kötücül kıskançlık duymaktadır.
Bateman ‘’Seninle hiçbir ortak yanım yok.’’ diyerek evsizi öldürür. Bu şekilde kendisinin üstün olduğuna kendisini inandırır. Açgözlülük ve iğrenme dışında duygusu yoktur Bateman’ın.
Dedektife öldürdüğü iş arkadaşı Paul hakkında şöyle der: ‘’Büyük ihtimalle gizli eşcinseldi. Bolca kokain kullanırdı.’’
Bateman kadın çığlıkları eşliğinde evde spor yapmaktadır.
Bateman arabasıyla sokakta bir kadını çevirip para bir kadınla birlikte olmak ister. Kadın naz yaparak Bateman’ın arabasına biner.
Bateman müziğin gücünü anlatırken Phil Collins’in şarkılarından bahseder. ‘’Land of Confusion’’ isimli şarkı siyasi otoritenin zulmünü hedef alır. ‘’In Too Deep’’ şarkısı tek eşlilik ve bağlılık hakkındaki şarkısıdır, şarkı coşkuludur sözleri rock şarkılarındaki kadar pozitif ve olumludur. Bunu söylerken kadının boğazını bağlamaktadır
Rock şarkılarını araştırdım. Sözleri dikkatimi çeken şarkılar: Manovar – Fighting The World, Rammstein – Du Hast, Master of Puppets – Metallica, WASP – Wild Child, WASP – Animal, WASP – Scream Until You Like It. Rock müziğin insanı güçlendiren, ona iyi gelen bir yanı var.
Bateman anın keyfini çıkaramamakta, adeta sürekli insanların onu izlediği bir hapishanede yaşamaktadır. Seks yaparken aynada kendisine bakmakta: ‘’Acaba güzel ve havalı mıyım?’’ diye düşünmektedir.
Bateman kendisini olduğu gibi kabullenmesine engel olduğunu düşündüğü herkesi öldürmek istemektedir.
Bateman bir partide kokain çeker. Bu onun mutsuzluğuna iyi gelecek sahte bir tedavidir.
Bateman cinayet işleme arzusuna karşı koyamamaktadır. Bu da otokontrolü zayıf bir erkek görüntüsüdür.
Bateman evine getirdiği kadınlardan birine lezbiyen seksten zevk alabileceğini söylediğinde kadın direnir. Ama bir sonraki sahnede seviştiğini görürüz. Bu da cinsel yönelim denen şeyin aslında kaygan zemin olduğunun bir göstergesidir. Cinsel yönelim ve cinsiyetin farkı; cinsel yönelim aslında önemsizleşebilecek bir detay iken cinsiyet bütüncül ve tarihsel olarak inşa edilir. Bu konuda LGBTİ hareketinden farklı düşündüğüm konu cinsiyet ataması yapma meselesidir. Bateman bir erkektir, sevişenler de kadın. Bedene bakarak bir çıkarsamada bulunabiliriz, aksi türlü çok ütopik olur. Kendisini ikili cinsiyet sisteminin dışında ‘’queer’’ kelimesinin türevleri şeklinde tanımlayanlara, ya da bedeni ve beyanı uyuşmayanlara saygı duyulmalıdır fakat bana göre cinsiyetin altını oymaya çalışmak cinsiyete dair ezilme biçimlerini yok sayar. Örneğin Bateman bir erkek olarak fiziksel görüntüsünü hastalıklı bir biçimde kafaya takmaktadır, bu yüzden yüzüne vurulmasına tahammül bile edemez.
Bateman iki kadın sevişirken Whitney Houston’un ‘’Greatest Love of All’’ şarkısından bahseder. Şarkıda kendin olmaya bir övgü vardır. Bateman şunu der: ‘’Kendini koruma ve saygınlık hakkında yazılmış, en iyi ve en güçlü şarkılardan biri. Evrensel mesajı, tüm sınırların ötesine geçer. Ve kendimizi iyileştirmek için henüz çok geç olmadığı umudunu insana aşılar.’’ Ekler: ‘’Başkalarıyla empati kurmak imkansız olsa da, her zaman kendimizle empati kurabiliriz.’’
Sonra kadınları vahşice öldürmeye teşebbüs eder. Kadın direnmek için Bateman’ın yüzüne vurduğunda Bateman büyük bir zarafetle baktığı yüzü zarar görecek diye düşünür ve çok öfkelenir. Bateman’ın dış güzellik takıntısı onu saldırıya karşı güçsüz kılar. Dövüşçülere baktığımızda yüzleri dağılmıştır, bizde bir güzellik uyandırmamaktadır. Ama onların o yüzü aslında büyük bir cesaretin göstergesidir.
Bir sonraki sahnede Bateman’ın elinde makinalı testereyle çırılçıplak bir şekilde koştuğunu görürüz.
Daha sonraki sahnede Bateman artık iyice zıvanadan çıkmıştır, gördüğü herkesi öldürmeye başlamıştır.
Bateman çok acı çeken bir adamdır, kesinlikle mutlu değildir. Bateman avukatına her şeyi itiraf ettiğinde avukatı ona inanmaz. Bateman anlar ki tüm bunları kafasında kurmuştur.
Bateman’ın içinde bulunduğu durum Dövüş Klübü filmindeki: ‘’Kişisel gelişim mastürbasyondur.’’ repliğiyle karşılanabilir.